Рубрика СПЕЦВЫПУСК

Рисунок: Павел Пак

«Тіл дегеннің тіліне, көз дегеннің көзіне, қара тілің өзіңе… Аш, аш, аш. Батқан күнмен кет, аш, аш, аш, аш».  Тура осы жерінде оянып кетті. Көзін ашқан соң да айналасына жатырқай қарап біраз жатты. Бала кезі бүгін тағы түсіне кіріпті. Анасы…

Үй – барлық тірі жан үшін махаббат пен жылулықтың мекені. Ол жерден алған отты өмірдің ешбір бораны өшіре алмайды. Жан дүниеңнің май шамы, болашақтың шырағы сол жерде жағылады.   Мен үшін «Үй» деген сөздің мағынасы әр кезең сайын өзгеріп отырыпты. Бала…

Пәтердің жырын сенімді тұрағы жоқ жаннан артық кім біледі?.. Мен Алматы деген алып шаһарға он үш жыл бұрын келгенмін. Жол сөмкем жеңіл болғанмен, арманымның «салмағы» ауыр болатын. Көзімде жалындаған от, жүзімде сөнбес сәуле, елімнің ертеңі МЕНМІН деген сенімділігім – асқар…

– Сардааар! Зухрааааа! – Ащы түтін тамағын тырнап, қырылдаған үнмен балаларын атап шақырды. Жастығының жанында жатқан орамалды шұғыл алып, аузы мен мұрнын тұмшалап, бөлмеден сүріне-қабына шықты. Көзі жасаурап, удай ашып барады. Бір қолында орамалы, екінші қолымен қабырғаны сипалап, әрең жүріп келеді. –…

Где мой дом?  Все мое детство и юность мы были “кочевниками”. Правда, наши предки кочевали со своим домом, а мы с мамой — из дома в дом. Крыша у нашей семьи почти всегда была не своя.  Отцовский дом  Ак төш,…

Когда я думаю о доме, то первым появляется запах. Сладковатый, сухой глиняный аромат саманного дома. Потом приходят звуки — пение ласточек под крышей и поющий тополь. Он будил меня звонким шелестом кроны по утрам и усыплял тихим шепотом листвы ночью.…

В Лос-Анжелесе даже ночью светло — и не потому что луна. За окном шумят патрульные вертолёты, ругаются бездомные, доносится громкая музыка с Аллеи Звёзд — пятница. Я лежу в постели и пытаюсь уснуть. Пробую уснуть так, как учили на випассане,…

Пролог: Тяжесть сомнений  Улитка Сколли работала в газете «Лесные новости» уже двадцать лет. Она была лучшим  расследовательским журналистом в округе — медлительность помогала ей замечать  детали, которые упускали быстрые репортёры. Но именно эта медлительность делала её  изгоем в мире, одержимом…

Раньше меня мог очень утомлять день, проведённый дома. Он почему-то не имел самостоятельной ценности, был как бы вынужденным этапом, преамбулой. Но только в конкретном аспекте: ведь настоящая, моя собственная жизнь почти всегда начиналась с вечера или ночи — с момента,…